Binnen kennismanagement zijn er ruwweg twee stromingen te herkennen. De eerste stroming is de sociale benadering van kennismanagement, hierbij staat samenwerken en samen leren centraal. Deze tweede stroming is organisatorische, procesmatige en technologische benadering, hierbij staat het expliciet maken van kennis, distribueren en opslaan ervan in databases (kennisbanken) centraal.
In dit artikel wordt de nadruk gelegd op tweede stroom, namelijk kennismanagement systemen met een kennisbank(repository) als basis. Bekende implementaties van kennisbanken zijn ‘lessons-learned’ en ‘best practises’. Helaas leiden deze meest bekende implementaties niet altijd direct tot succes. Een van de drempels tot het gebruik van een kennisbank is dat het kennisbank apart staat. Met apart bedoel ik dat een medewerker werkt binnen een proces en dit proces niet geïntegreerd met het kennisbank.
Het gebruik van een kennisbank houdt ook een aantal implicaties in voor de gebruiker. Deze implicaties zijn: de gebruiker moet weten of er een kennisbank is (of bestaat); moet tijd hebben op de kennisbank te openen en te tijd hebben om te doorzoeken; moet vaardigheden hebben om de kennisbank te gebruiken; moet weten hoe toegang wordt verleend; moet in de veronderstelling zijn dat de kennisbank bruikbare informatie heeft; moet in de veronderstelling zijn dat hergebruik van de aanwezig kennis voordelen op gaat leveren.
Een drempel is dat de gebruiker van een kennis systeem even zijn normale werk (proces) moet stoppen om tijd te nemen voor het doorzoeken van een kennismanagement systeem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten